Wie zijn de kunstenaars van Kunstcafé Rivierenland en hoe gaat het met ze in deze bijzondere tijd. In deze serie willen we, door middel van een vier tal vragen, jullie kennis laten maken met de kunstenaar.

Dit keer aan het woord: Yohannez

Hoe en wanneer is de kunstenaar in jou ontstaan en waar sta je nu?

Eigenlijk teken en schilder al heel mijn leven. Maar ik kan me herinneren dat ik op de kleuterschool mijn huis moest tekenen en ik toen ineens vond dat dat anders moest. Geen muren met een puntdak er op, maar een gevel met een strook dakpannen erboven, gescheiden door een witte dakgoot. We woonden immers in een rijtjeshuis zoals zovelen en geen kabouterhuisje. Vanaf dat moment ben ik dingen gaan tekenen zo als ik ze zag en niet zoals ze hoorden te zijn.

Meer dan 50 jaar later teken en schilder ik eigenlijk nog steeds zo, maar de onderwerpen en sfeer zijn wel veranderd. Inmiddels schilder ik meestal mensen in een esoterische sfeer waarbij vooral de houding van de handen belangrijk is. Ik schilder in klassiek realistische olieverf techniek met veel aandacht voor de lichtval en perspectief.

Wanneer ben je in jou herinnering voor het eerst in aanraking gekomen met kunst?

Volgens mij was het in de vierde klas van de lagere school dat de meester mijn werk zag en mij een prachtig boek van Escher uitleende. Een fantastische tekenaar! Ik heb daar als kind veel uit nagetekend en in tekeningen gemaakt in dezelfde stijl. Daarna ben ik o.a. geïnteresseerd geraakt in het werk van Carel Willink maar ook de klassieke meesters als Rembrandt, Caravaggio en latere schilders als Dalí, Magritte en Klimt

Wie of wat heeft jou aangezet iets met jouw talent te gaan doen?

Het opvallende is dat behalve die meester op de lagere school, niet veel mensen mij er toe hebben aangezet om echt iets met kunst te doen. Tijdens mijn studiekeuze heb ik wel een open dag van de kustacademie bezocht, maar een artistiek beroep werd destijds niet zo gestimuleerd, zodat ik eigenlijk voor een veilige economische opleiding koos, waarna een zakelijke weinig kunstzinnige loopbaan volgde. Maar ik bleef wel tekenen en schilderen. Eind jaren 90 was mijn eerste poging het roer om te gooien en begon ik aan een opleiding grafische vormgeving. Erg leuk maar ik maakte in de arbeidsmarkt als veertiger geen kans meer op een creatief beroep. Rond 2008 waagde ik een nieuwe poging, dit keer als zelfstandig kunstenaar. Helaas bleek dat te idealistisch en pakte ik mijn zakelijke loopbaan weer op. Maar inmiddels was ik tijdens één van mijn exposities in contact gekomen met Henk Ganzeboom, schrijver, fotograaf en medeoprichter van het Kunstcafé in Fort Vuren (inmiddels Kunstcafé Rivierenland). Sindsdien heb ik bijna geen bijeenkomst van deze inspirerende en alsmaar groeiende groep kunstenaars en kunstliefhebbers gemist. Vanuit het kunstcafé is er een themagroep ontstaan waarin we allemaal steeds één bepaald thema uitwerken in onze eigen discipline. Dit heeft mij tot vele werken heeft gestimuleerd. Als amateur, maar met volledige overgave

Waar ben je nu mee bezig? Waar loop je in deze coronatijd tegen aan, of zie je juist de voordelen van de beperkingen in deze tijd?

Zoals gezegd schilder ik nu vooral mensen. Dit doe ik naar model. De werken zijn ook naar de modellen Margaux, Amber en Laurie genoemd. Ik schilder ook andere mensen, maar vrijwel altijd met een accent op de handen.
Op dit moment ben ik bezig met een nieuwe groot werk (130x90cm) naar model: een vrouw zittend in balans op een koord hoog in een circustent. Hier ben ik zeker nog enkele weken mee bezig.
Er zijn veel mensen die in deze coronatijd juist meer tijd hebben. In mijn geval is er helaas juist minder tijd beschikbaar om te schilderen. Maar toch probeer ik er altijd tijd voor te maken en me er mentaal door op te laden.

 Kijk voor meer werk van Yohannez in zijn portfolio