Wie zijn de kunstenaars van Kunstcafé Rivierenland en hoe gaat het met ze in deze bijzondere tijd. In deze serie willen we, door middel van een vier tal vragen, jullie kennis laten maken met de kunstenaar.

Dit keer aan het woord: Sia Hollemans

Hoe en wanneer is de kunstenaar in jou ontstaan….en waar sta je nu? Wanneer ben je in jouw herinnering voor het eerst in aanraking gekomen met kunst?  Waar ben je nu mee bezig? Waar loop je in deze coronatijd tegen aan, of zie je juist de voordelen van de beperkingen in deze tijd?

Als kleuter wilde ik zooo graag op het verfbord in de klas. Maar andere kinderen moesten natuurlijk ook aan de beurt komen. Als 8 jarige heb ik getuurd en getuurd naar de tekening die ‘mijn meester’ in mijn poëziealbum had gemaakt. Zo mooi! En een andere meester had zomaar op muur boven de wasbakken een meisje en een jongen geschilderd die hun handen wassen als spiegelbeeld. Oh, dat dat kan!

Ik tekende thuis. Maar de kleurtjes waren nooit zo mooi, de stiften niet zo goed. Behalve toen ik de Arretje Nof reclames groot natekende op overtrekpapier en die voor het raam hield.

De kunstenaar in mij is ontstaan toen ik tijdens mijn HBO-studie het beeldend werken weer ontdekte. Een “Oh ja, dat deed ik graag, vroeger. Tekenen. En hé, er bestaat ook zoiets als Kunstgeschiedenis”. Er ging een wereld voor mij open met materialen, mogelijkheden, uitingen, mensen die daar de tijd voor namen, hun tijd aan gaven, hun leven. Ik genoot van de opdrachten en maakte werk van binnenuit.

Na een jaartje werken miste ik het tekenen, zocht een cursus en vond die in de deeltijdopleidingen tot docent tekenen in het voortgezet onderwijs. Wat ik toen ook ben geworden, want ja, die passie ontdekken gun ik anderen ook.

Het lesgeven in tekenen of nu in Beeldende Vorming is een heel andere tak van sport dan zelf werk maken natuurlijk. Het zit wel dichter bij de kern, om met Stef Bos te spreken. Daarom heb ik nog een aantal beeldende opleidingen gevolgd. Er is zoveel te leren en toe te passen als het om expressie gaat.

Nu 45 jaar na de herontdekking geniet ik nog steeds van beeldend werken. Van de structuren, materialen, kleuren, werelden die te scheppen zijn, keuzes waarin ik al zoekend kan verdwalen en richting kan vinden. Totdat ik ‘herken’: “Ja zo moet het werk zijn”.

De verschillen in de uitwerkingen kunnen heel groot zijn. Ooit ben ik om één hoofdstijl te vinden een projectje begonnen: dagelijks m.b.v een spiegeltje een zelfportret tekenen op een vast formaat in een materiaal en stijl naar keuze van het moment.  Twee jaar en zeven tekenboekjes verder wist ik dat die voorkeur er niet is. Na zwart-wit komt de behoefte aan kleur. Na genuanceerd werk de behoefte aan expressionisme. De keuzes gaan maar rond, van minimaal naar fors en uitgebreid werk. “Oké”, dacht ik uiteindelijk. ”Geaccepteerd”.

En dan het nut. Tja. Dat heb ik lang lastig gevonden. Artsen zonder Grenzen heeft meer impact dan een tekening. Tot er iemand zei: “Stel dat er om elk mooi gebouw een even grote grijze schutting staat… Hoe zou dat dan zijn?” Tot er iemand zei: “Je werk ontroerd me. Ik moet blijven kijken”. Totdat er iemand zei: “Ik ben benieuwd wat je hebt gemaakt. Mag ik het zien?” Tot ik voelde hoe muziek mij de dag anders laat zien en voedend kan zijn om mijn werk te maken. Tot ik besefte: “Ik ben heel gelukkig als ik beeldend werk maak. Het vervult mijn hart”.

Deze corona-tijd is nogal vlak, zakelijk. De emotionele laag ontbreekt voor een deel. De aandacht wisselt tussen ‘opletten’, aanpassen, op je plaats blijven en doorgaan. De verrassingen, de overrompelingen zijn eruit. Jammer.

Gevoelsmatig beeldend werk maak ik nu nauwelijks.

Maar wel de gelegenheid om eindelijk eens door te zetten met mijn nieuwe website. Eindelijk te leren Photoshoppen te bate van illustratiewerk. En doorgaan met de jongelui te laten ervaren dat ze verrast kunnen worden door hun eigen werk.

Nu nog wat meer opgaan kunnen gaan in de stroming van muziek… dan komt het leven wel weer terug. En de beleving in een tekening, een reeks kleine tekeningen die toegroeit naar kleur en expansie.

 Kijk voor meer werk van Sia in haar portfolio